Monthly Book
December, 2007 - January, 2008
Merry Christmas and Happy New Year กันนะครับ สองเดือนที่ผ่านมานี้เป็นสองเดือนที่คึกคักที่สุดในรอบปีก็ว่าได้ เพราะมีเทศกาลสองอย่างที่การุรุมอนรอคอยที่จะฉลองต้อนรับมันอย่างสนุกสนาน เทศกาลดังกล่าวก็คือ วันคริสต์มาส และวันขึ้นปีใหม่ แต่ถ้าจะให้เจาะจงก็คือ วันคริสต์มาสเนี่ยดีกว่าวันขึ้นปีใหม่ เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะมันเป็นวันแห่งการให้ การุรุมอนชอบเทศกาลนี้เป็นพิเศษ และรู้สึกประทับใจยังไงบอกไม่ถูก มันรู้สึกมีความสุขอ่ะที่เราได้ให้บางสิ่งบางอย่างแก่คนที่เราอยากเห็นเขามีความสุข แม้ว่าเราจะไม่ใช่คริสต์แต่เราก็ชอบวันคริสต์มาสพอ ๆ กับเพื่อน ๆ ที่อยู่ต่างประเทศเลย สิ่งที่การุรุมอนได้ทำในปีนี้คือ แอบจัดงานฉลองทำให้เพื่อน ๆ หรือคนที่การุรุมอนรักได้ประหลาดใจ เริ่มต้นตั้งแต่แอบรีบบึ่งกลับมาบ้าน มาผูกสายรุ้ง แต่งแต้มเพดาน ห้อยแสงไฟสีสวย ๆ ระโยงระยางไปทั่วบ้าน ตลอดจนแอบทำกับข้าวอร่อย ๆ เปิดแอร์ เปิดเพลง We wish you a Merry Christmas รอเซอร์ไพรส์อีกต่างหาก ซึ่งทั้งหมดนั้นการุรุมอนใช้เวลาไปเพียง 2 ชั่วโมงกว่า ๆ ได้ เพราะช้ากว่านี้เดี๋ยวไม่ทัน (ตอนท้ายต้องรีบไปหาหมวกซานต้ามาใส่รอต้อนรับอีกนะรู้เปล่า) ปกติสมัยก่อนการุรุมอนจะลงทุนมากกว่านี้ด้วยนะ ก็คือ รอให้พวกเขาหลับกันไปก่อน แล้วค่อยแอบคาบเอาของขวัญไปวางไว้หัวเตียง ทำตัวเป็นซานต้าการุรุมอนเพียงชั่วแค่ข้ามคืนก่อนที่จะมาได้เห็นรอยยิ้มของพวกเขาเหล่านั้นในวันรุ่งขึ้น สำหรับปีนี้การุรุมอนไม่มีของขวัญให้ และก็ไม่ได้รับของขวัญจากพวกเขาเช่นกัน แต่ว่าการุรุมอนก็รู้สึกมีความสุขมากเหมือนกับทุก ๆ ปี ที่มีงานวันคริสต์มาสนี้ เพราะแม้จะไม่มีของขวัญแต่เราก็ได้อยู่ฉลองด้วยกันอย่างอบอุ่น การุรุมอนคิดว่า นั่นมันก็มีค่ามากพอที่จะเป็นของขวัญให้แก่การุรุมอนได้แล้ว น่าเสียดายที่เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน หลายอย่างที่อยากจะทำในวันนั้นมันก็มีมากเกินกว่าที่จะจัดการได้หมด และแล้ววินาทีสุดท้ายของวันนั้นก็ผ่านพ้นไปซึ่งการุรุมอนก็นั่งรอส่งท้ายช่วงเวลานั้นก่อนที่จะหลับไป อีกไม่กี่วันต่อมาก็ขึ้นปีใหม่อีกแล้ว มันก็ไม่ค่อยครึกครื้นเท่าไร เพราะว่าเราจะไม่ทำอะไรกันมากในวันนั้น (ถือเคล็ดว่า ถ้ายุ่งตั้งแต่ต้นปี มันจะยุ่งไปทั้งปี) ก็เลยนั่งพักผ่อน เล่นเกมส์ ดูการ์ตูน เล่นเอ็มคุยกับเพื่อต่างประเทศรอนับเค้าดาวน์กับพวกเขา (เวลาของพวกเขาช้ากว่าเราไง การุรุมอนก็มีโอกาสได้ฉลองปีใหม่สองรอบ ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ) ทำอาหารกินกันที่บ้านให้อิ่มหนำสำราญ (จะได้มีกินไปตลอดปีไง)
พอปีใหม่ผ่านไป วงจรชีวิตแบบเก่าก็กลับมาอีกครั้ง...ตื่นเช้า...กินข้าว...ทำงาน...มื้อเที่ยง...กลับบ้าน...กิน...นอน...แล้วมันก็จะซ้ำไปซ้ำมาอย่างนี้ทุก ๆ วันจันทร์ถึงวันศุกร์ โชคดีนะที่วันเสาร์ อาทิตย์ไม่มีอะไรจำเจแบบนี้ ที่เหลือก็ปกติไม่มีไรน่าตื่นเต้นอ่ะ (ก็ไปทำงานนี่นะ ไม่ได้ไปผจญภัย) อีกอย่างสถานการณ์ก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเมื่อเพื่อนร่วมงานที่คอยช่วยเหลือการุรุมอน ดันเซย์บ๊ายบาย ลาออกไปอยู่ที่ใหม่ซะอีก ซวยเลยคราวนี้ งานเดิมที่เราทำอยู่ก็มากพอแล้ว พอเขาลาออกปุ๊บ มันเพิ่มขึ้นมาแบบเป็นเท่าตัวเลย เราเองก็เพิ่งจะเข้ามาแท้ ๆ งานบางอย่างก็ยังทำไม่เป็นเลย ดันถูกปล่อยลอยแพซะได้นี่...เฮ้อ เอาเถอะ...เราก็ทน ๆ ไป เดี๋ยวสักวันมันต้องดีขึ้นบ้างแหละ ทุกคนว่าไหม...ชีวิตคนเราไม่มีทางหรอกที่มันจะมืดไปซะทั้งชีวิต...มันต้องมีสักวันหนึ่งที่เราจะได้ก้าวขึ้นไปสู่จุดที่สูงกว่า....ก้าวขึ้นไปด้วยฝีมือของเราเอง