Monthly Book
Monthly Book
August, 2008
เดือนสิงหาคมนี้รู้สึกว่าจะเป็นเดือนแห่งความทรหดยังไงก็ไม่รู้ จะคิดไปเองก็ไม่น่าจะใช่ เพราะก็มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นแตกต่างจากที่เคยมีมาในเดือนอื่น ๆ โดยเฉพาะเรื่องงานนี่ตัวดีเลย งานนี่ตะบันเข้ามาเรื่อย ๆ ราวกับเขื่อนแตกจริง ๆ ที่น่าหงุดหงิดมาก ๆ คือ เวลาเราทำมันเสร็จไปหนึ่งชิ้น อีกสองชิ้นมาใหม่ก็โยนโครมลงมา โฮ้ยยยย อยากตะโกนให้ฟ้าถล่มจริง ๆ ว่า "มันอะไรกันกันหนา (ฟะ)!!" โดยส่วนตัวแล้วการุรุมอนเองไม่ชอบสะสมหรือหมักหมมงาน เวลางานมาก็จะรีบทำให้มันเสร็จและดูดี แต่ยิ่งทำมันก็ยิ่งมาเรื่อย ๆ ไม่มีอันจบสิ้น เดือนนี้เลยรู้สึกเครียด ๆ มากกว่าเดือนอื่นเลยล่ะ เครียดจนต้องเปิดเพลงใสหูฟังอุดหูเข้าโลกส่วนตัวไปเลยเวลาทำงาน ใครมาเรียกต้องมาสะกิดเลยอ่ะทีนี้ ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้วเวลางานการุรุมอนจะไม่ค่อยเอาเพลงมาฟังใส่หูฟังเท่าไร คงจะเครียดมากจริง ๆ แล้วไงเลยต้องหาวิธีแก้ไขโดยด่วน กรณีต่อมาก็เป็นดาบสองคม หมายความว่า หัวหน้างานมอบหมายให้เราทำงานประเภทใหม่ที่ดูดีกว่าของเก่าเพิ่มเข้ามา (ของเก่าก็ยังทำอยู่นะ) ซึ่งมันก็คือ การทำพวกเอกสารเผยแพร่ ส่งตีพิมพ์ออกไปแจกจ่ายประชาชน อิอิ โอ้ ฟังดูแล้วน่าภาคภูมิใจนะ เพราะตั้งแต่เกิดมาการุรุมอนยังไม่เคยทำหนังสือแจกจ่ายสาธารณะชนเลยนะ (ยกเว้นนิยายในเวปนี้ อิอิ) ซึ่งในวันที่หนังสือเล่มนั้นถูกตีพิมพ์ส่งมาเป็นตัน ๆ การุรุมอนก็ได้เห็นชื่อของคณะผู้จัดทำมีชื่อของตัวเองอยู่ด้วย นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้เราภูมิใจมาก ๆ เลย ทั้ง ๆ ที่การุรุมอนก็ไม่ได้ช่วยอะไรเยอะ ทำแค่หน้าปกกับคิดคำนำมาให้หัวหน้างานตรวจก่อนส่งไปอีกที แต่กระนั้นเราก็รู้สึกดีที่มีผลงานของเราออกมาอย่างนั้น และที่ว่ามันเหมือนดาบสองคมก็คือ ด้านนึงเราได้มีผลงานที่สามารถมองเห็นเป็นไว้ได้ แต่อีกด้านนึงคือ การุรุมอนต้องทำงานหนักมากในการออกแบบและตรวจอักษร อีกทั้งงานนี้มันจะเริ่มมาเรื่อย ๆ (เนี่ยพูดยังไม่ทันไร เรื่องใหม่มาอีกแล้ว) และปัญหาก้คือ งานเก่าที่การุรุมอนรับผิดชอบและพยายามทำให้มันหมดไปไว ๆ ก็ต้องมา Delay ช้าลงไปอีกก็เพราะงานที่เข้ามานี้ พอจังหวะที่เราจะเคลียร์มัน ไอ้นี่ก็มาป่วนมาขัดขวางอีก ก็เลยทำให้การุรุมอนรู้สึกหงุดหงิดและเครียดอย่างที่บอกไปนั่นแหละ แต่ว่าอย่างน้อยในช่วงเวลานอกการทำงาน การุรุมอนก็มีความสุขขึ้นมาบ้างกับการได้คุยกับเพื่อนสนิทบางคนที่รู้จักกันในบอร์ดแห่งนี้ ต้องขอชมและขอบคุณเขามาก ๆ เลยล่ะ ที่เขาเข้ามาช่วยให้การุรุมอนรู้สึกดีขึ้นทุกครั้งที่ได้คุยกับเขา เพราะโดยปกติแล้วการุรุมอนมักจะดำเนินชีวิตเหมือนในเรื่องน่ะแหละ ทำอะไรคนเดียว อยู่เพียงลำพังโดยส่วนใหญ่....เป็นหมาป่าเดียวดายที่อยู่ในป่าอันเงียบเหงานั่นแหละ...เป็นคนเงียบ ๆ ไม่ค่อยยุ่งอะไรกับใคร จึงทำให้คนส่วนใหญ่กลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้ นอกจากเพื่อน ๆ ทุกคนในบอร์ดที่มาช่วยให้การุรุมอนรู้สึกดีแล้ว ก็จะมีคนคนเนี๊ยแหละที่เข้ามาคุยกับการุรุมอนบ่อยมาก บางครั้งก็มากวนประสาทจนลืมความเครียด บางครั้งก็มาป่วนให้การุรุมอนทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆไปกับเขาอีกต่างหาก อิอิ ไม่ต้องสงสัยว่าบุคคลคนนี้คือใคร เขาก็เป็นสมาชิกในบอร์ดการุรุมอนนี่แหละ และในวันที่จะมี Meeting นี้ การุรุมอนจะพาเขามาให้ได้แน่นอน เออเนาะพูดถึงมี้ตติ้ง ก็ขอบอกไว้เลยล่ะกันว่า อาจจะไม่มีกิจกรรมอะไรมากหรอก เพราะนี่เป้นครั้งแรกของการุรุมอนที่จะจัดกิจกรรมอะไรแบบนี้ด้วยตัวเอง ก็อาจจะมีแค่ทานข้าวร่วมกัน คุยกัน หรือเดินเที่ยวห้างดูของไปมานั่นแหละนะ เดี๋ยวความคืบหน้าทั้งหมดจะไปประกาศในบอร์ดอีกทีนะครับ
