Monthly Book
Monthly Book
July, 2008
`เอาล่ะหายจากหวัดซะที เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อย สวัสดีครับเพื่อน ๆ รายงานประจำเดือนนี้มีเรื่องที่มากมายอยู่พอสมควร โดยเฉพาะเรื่องของการุรุมอนกับสมาชิกที่อยู่ในบอร์ด Garurumon Meeting Room เพราะช่วงนี้เริ่มมีกิจกรรมที่มากขึ้น พร้อมกับสมาชิกใหม่ที่เริ่มเข้ามากันอย่างมากมาย รู้สึกภูมิใจเล็กน้อยแต่ยังไงก็ตามการุรุมอนเองก็จะต้องปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นเจ้าของบอร์ดให้ดีที่สุด บ้างก็เจอเด็กดี บ้างก็เจอเด็กดื้อเด็กซน ซึ่งก็มีการกล่าวชม กล่าวดุกันบ้างปะปนกันไป (ไม่ดุมากนะ แค่กัดเล่นเฉย ๆ ฮ่า ๆๆ) ซึ่งมันก็จะทำให้บอร์ดแห่งนี้ยังคงสงบสุขอยู่ได้อ่ะนะ แล้วก็บางครั้งการุรุมอนก็มีการพูดคุยนอกบอร์ด (ใน MSN) ร่วมกับสมาชิกบางคนที่มีความสนใจในตัวของการุรุมอนเป็นพิเศษ อยากทำความรู้จักกับการุรุมอนมาก การุรุมอนเลยให้โอกาสพูดคุยนอกรอบได้ ซึ่งผลออกมาก็เป็นที่น่าพอใจครับ แต่ละคนก็ได้รับความสนุกสนาน ความอบอุ่น ความช่วยเหลือและการปลอบใจบ้างเป็นครั้งคราวจากการุรุมอนทุกครั้งที่มีการคุยกัน ซึ่งจากตอนแรกที่คุยกันแบบเจ้าของบอร์ดพบปะกับสมาชิก จนมาถึงวันนี้มันได้เปลี่ยนไปเป็นแบบเพื่อนกับเพื่อนไปซะแล้ว บางคนอายุก็น้อยกว่าการุรุมอนเป็นสิบปี แต่เราก็คุยกันราวกับว่าเรียนอยู่ในห้องเดียวกันซะงั้น อิอิ ซึ่งจากประสบการณ์ตรงนี้ทำให้การุรุมอนได้ข้อคิดและอะไรหลาย ๆ อย่างมากเลยนะ อย่างเช่น การสร้างเพื่อนสนิทแม้ว่าเราจะยังไม่เคยพบหรือเห็นหน้ากันจริง ๆ ซะที หรือแม้แต่การได้รับรู้ถึงความเป็นไปในชีวิตแต่ละคน ซึ่งเวลาที่พวกเขาเศร้าหรืออยากคุยเปิดใจ การุรุมอนก็จะมาคอยรับฟังและให้เหตุผลกับพวกเขาเสมอ ๆ เรื่องต่อมาก็เป็นเรื่องที่กำลังฮิตมากขึ้นในหมู่ของสมาชิกในเวปบอร์ด ซึ่งมันก็คือ การเรียกร้องขอให้มีการจัด Meeting กันระหว่างการุรุมอนและสมาชิกในบอร์ด ซึ่งนี่คืองานช้าง หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า งานเข้าเลยล่ะ เพราะตั้งแต่ตั้งบอร์ดมาก็ไม่เคยพัฒนามาไกลจนมาถึงขั้นนี้ อย่าว่าแต่บอร์ดเลยนะ ในชีวิตจริงของการุรุมอนก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาเช่นกัน คงต้องรอเวลาพิจารณาไปสักพัก แต่ว่าก็รับปากไว้ล่ะว่าอาจจะมีการจัดขึ้นจริง ๆ อ่ะนะครับ ในเมื่อพวกเขาขอมามันก็ต้องรับไว้เพื่อพิจารณาจริงไหมครับ สำหรับเรื่องชีวิตการทำงานก็เหมือนเคย ยุ่งบ้าง เหนื่อยบ้าง กดดันบ้าง แต่ก็โอเค เพราะการุรุมอนไม่ค่อยสนใจตรงจุดนั้น เพราะว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม งานที่การุรุมอนรับผิดชอบนั้นเสร็จอยู่เสมอ ดังนั้นจึงมีผลงานที่ทำให้พออยู่รอดไปวัน ๆ ได้อ่ะนะ ยังดีที่เดือนนี้มีวันหยุดยาวไป 4 วัน...แต่ว่าการุรุมอนได้หยุดแค่ 3 วันเอง เพราะอีกวันหนึ่งนะหรอ มันดันเป็นวันที่การุรุมอนต้องออกไปสอบคัดเลือกเผื่อจะได้ทำงานในตำแหน่งงานที่มั่นคงขึ้น แต่ก็อ่ะนะ...เขารับแค่ 4 ตำแหน่ง แต่คนสอบก็แห่กันมาสอบถึง 6200 คน การุรุมอนไม่เข้าใจเล้ยว่าคนมากันเยอะแยะขนาดนี้ ตำแหน่งรับเพียงแค่นี้ ทำไมยังมีคนใหม่ ๆ มาสมัครอีก คิดจะเอาให้ได้ยันเตเลยจริง ๆ...แต่ว่าเราก็ไม่ว่าเขาไม่ได้ซะด้วยสิ เพราะว่าเราเองก็เป็นคนที่ไปสมัครเหมือนกัน (เอ๊ะ...ตกลงเอาไงเนี่ย การุรุมอน) อิอิ เอาล่ะจะอธิบายให้ฟัง คือในการสอบครั้งนี้เนี่ยมันมีสองภาค (ภาค ก. กับ ภาค ข.) โดยภาค ก. นี้แหละคือสิ่งที่เรียกคนให้มาสมัครกันเยอะ เพราะมันเหมือนกับว่าเป็นข้อสอบภาคสากล ซึ่งถ้าผ่านมันจะช่วยให้เรามีโอกาสได้สมัครสอบที่หน่วยงานอื่นได้ง่ายยิ่งขึ้น นั่นแหละคือเหตุผลล่ะครับ ดังนั้นในวันที่การุรุมอนไปสอบ การุรุมอนก็เน้นหนักไปที่ภาค ก. มากกว่า ภาค ข. (ภาค ข. ใครอยากแย่งก็แย่งกันไปเหอะ เส้นสายคงยังมีอยู่เหมือนเดิม) โดยภาค ข. นี้ การุรุมอนได้เข้าไปทำสอบเพื่อจำโจทย์มาเท่านั้นเอง เพราะว่าไหน ๆ ก็มาแล้วก็อย่าให้มันเสียเปล่า ให้คำตอบไม่ได้เอาโจทย์กลับไปพิจารณาดูก็ยังดีกว่าไม่ทำแล้วเดินออกไปเลยจริงไหม ตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่าข้อสอบ ภาค ก. ที่การุรุมอนทำไป ขอให้ผ่านที่เถอะ ทุกอย่างจะได้ง่ายขึ้น อีกอย่างโอกาสแบบนี้หาก็ไม่ได้ยากด้วยนะครับ เพราะว่าหนึ่งปีมีครั้งเอง อิอิ เอาล่ะนี่สิ่งที่เกิดขึ้นในเดือนกรกฎาคมนี้ เวลามันก็ผ่านไปเร็วเสียจริงๆ เลยนะ แป๊บเดียวมหาลัยที่การุรุมอนเรียนก็มีงานรับปริญญากันอีกแล้ว การุรุมอนยังเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองเพิ่งไปถ่ายรูปรับปริญญามาหยก ๆ ทั้ง ๆ ที่มันก็ผ่านมาครบหนึ่งปีจนได้...เฮ้อ คิดไปก็นึกถึงความหลังความสำเร็จของเราจังเลย...
